Isang digital na makata mula sa Brooklyn ay tinalak ang pagkakaibigan ng algorithmic na panulat—nabuod niya na ang tunay na likha ay hindi galing sa code, kundi sa katahimikan, ritmo, at pagkabigal.

Sa isang mundo kung saan ang algoritmo ang sumusulat ng tula, sino talaga ang may-akda? Ipinapakita nito kung paano natutunaw ang tao sa likas na pagkakaibigan at himig.

Sa panahon ng AI na gumagawa ng mga bida mula sa code, ano ang ibig sabihin ng tunay na kagalingan? Tungkol sa pagkakilanlan, emosyon, at kahulugan sa larong Superstar—naiiba ito sa isang simpleng laro.

Bilang isang graduate ng computer science mula sa UC Berkeley, ipinakikita ko kung paano ang AI ay hindi lamang tool—kundi kasama sa pagsulat ng kuwento. Tignan ang bagong era ng digital storytelling na nagpapalakas sa bawat manlalaro bilang tagapagtala.

Nagsulat ako ng liham sa aking sariling kinabukasan gamit ang AI—nagdulot ito ng mga katotohanan tungkol sa kahulugan ng tagumpay, takot, at liwanag. Basahin kung paano natuklasan ko ang pagkakakilanlan sa gitna ng kabilaan.

Nagbigay ako ng liwanag sa sarili ko gamit ang AI — at natuklasan ko na hindi lang ang stardom ay pagkakaroon ng mga mata sa iyo, kundi ang pag-asa, ang pagkakaisa, at ang halaga ng bawat maliit na galaw sa mundo ng teknolohiya.

Sino ba talaga ang nakakakuha ng spotlight sa mga laro na may AI? Sa 'Superstar', ang glamour ay puno ng mga algorithm na gumagawa ng pag-asa. Tumingin tayo kung paano nila inililigtas ang iyong pangarap—at ano ang halaga nito para sa iyo.

Bilang isang digital artist, nakakita ako ng kakaibang karanasan kapag ang AI ay nagbubuo ng memorya na hindi totoo. Sa artikulong ito, tatalakayin kung paano ang mga laro tulad ng Superstar ay hindi lamang palabas—kundi mga simula ng emosyon at identidad sa panahon ng algoritmo.

Bilang isang taga-disenyo ng kwento sa larong digital, ibinabahagi ko kung ano ang nakatagong gastos ng pagiging tanyag online. Paano nawawala ang tunay na sarili sa harap ng mga virtual na tagumpay?