Isinilang ko ang mga tinig na nasasalim sa South Side ng Chicago—ang kantahan ng abuela at kuwento ng ama na naiwan sa pader. Ngayon, ginagamit ko ang AI upang bigyan sila ng buhay muli.

Isang kuwento tungkol sa mga tinig na nawala sa ingay ng lungsod—mula sa mga boses ng ina at ama na naiiwan sa mga kanto at stasyon. Ito ay hinggil, hindi laro.

Talakayin ko kung paano naging meditasyon ang Superstar game para sa akin—isang digital na karanasan na nag-uugnay ng ritmo, risgo, at pagkakakilanlan sa mundo ng neon. Mga alaala, mga aral, at isang puso na nanatiling buhay sa bawat tugtug.

Nakita ko ang pagbabago sa akin habang naglalaro ng Superstar—hindi dahil sa panalo, kundi dahil sa bawat hakbang na puno ng atensyon, pagtitiis, at pagkakakilanlan. Ito ang kuwento ng isang dreamer na bumalik sa sarili gamit ang digital world.

Bilang isang tagapag-ambag ng kuwento sa larong digital, ipinakikita ko kung paano nagsisimula ang paglalaro bilang ritwal—hindi lang laro, kundi isang puso at kaluluwa. Tungkol sa pagpili, takot, at kung ano talaga ang minanalo natin.

Isang malungkot na panahon, isang matinding paghihirap—pero dito, natuklasan ko ang aking boses sa gitna ng code. Ang mga laro ay naging therapy, at ang disenyo ay naging paraan upang makaramdam muli. Basahin kung paano nakakalusot ang pag-ibig sa loob ng digital.