ฉันเขียนเกมไม่เพื่อชัยชนะ แต่เพื่อบันทึกความรู้สึกโดดเดี่ยวในโลกเสมือนจริง—เสียงเงียบระหว่างการหมุน คือกวีแห่งหัวใจที่หลอมรวมความเหงงเป็นโค้ด

ฉันไม่ได้ออกแบบเกมเพื่อหากิน แต่เพราะความเงียบหลังการหมุนรู้สึกจริงกว่ารางวัลใดๆ ในสตูดิโอ ทุกวงล้อคือบทกวีในแสงสีฟ้า—แต่ละจุดคือลมหายใจ; แต่ละความหวังคือเสียงกระซิบจากผู้ที่หยุดวิ่งตามแสง

เรื่องราวจากหัวใจของนักเขียนที่สะท้อนความหมายของการเป็นที่รักในเกมและชีวิตจริง ผ่านมุมมองของความเงียบ ความหวัง และช่วงเวลาที่รอคอยอย่างมีจิตวิญญาณ เข้าใจได้ทั้งผู้เล่นและคนฝัน