Isang dating siyentipiko ng AI na naging founder ng indie studio, inilahad kung paano ang VR ay higit sa paglalaro—ito ay mga kuwento na namamay sa puso, hindi lang sa algorithm. Narito ang himala sa bawat pixel.

Nakita ko kung paano nawalan ng kahulugan ang mga laro dahil sa walang tunay na koneksyon. Sa tulong ng AI at VR, binuo ko ang emosyonal na estruktura—hindi pag-asa, kundi ritmo na nagpapagising sa bawat spin.

Nakikita kong naglalaro ang mga tao sa virtual na casino, ngunit nadarama nilang walang kahulugan. Ang AI ay hindi nagpapalit ng pera—nagpapalit ito ng pagkakamalay at pagkikinabig.

Nakikita natin kung bakit parang walang laman ang iyong laruan—hindi dahil sa luck, kundi dahil sa nawawalang pagkikita. Ang AI ay hindi nagpapalit ng tadhana, kundi nagpapagising ng atensyon.

Nakita kong ang paglalaro ay higit pa sa tadhana—nagmumula sa kahulugan, ritwal, at tahimik na yaman. Ang AI ay nagpapalit sa pagkawawa ng mga manlalaro, hindi sa panalo kundi sa puso.

Isinulat ko ang VR hindi para sa pagsikat kundi para sa tahimik na pagkakasalamin ng mga pangarap. Ang bawat pixel ay isang hininga, ang bawat RTP ay puso—hindi kagamitan.