Isang game dev mula sa Indian-British na pamilya, nagbago ang kanyang obsesyon sa VR sa isang panalig na ritwal—hindi biyaya, kundi cognitive design. Bawat spin ay meditasyon sa ilaw ng Tokyo.

Hindi dahil sa hirap—kundi dahil nawala ang tao sa laruan. Sa isang panahon ng algorithmic na palabas, ang totoong kaligiran ay nasa paghinto, hindi sa screen.

Bilang isang engineer ng mga laro mula sa London may ugat sa India, binago ko ang pagtaya bilang isang ritual ng neurofeedback—ginawian kong bawat taya bilang isang pagsusuri ng pagpili. Hindi ito kapalaran, kundi pag-unlad sa AI.

Noong ako ay isang baguhan, natutunan kong gamitin ang AI at ang pilosopiya ng pagkawalan upang palitan ang random na pagtaya. Ito ay hindi biyaya—kundi isang ritwal ng pag-iisip.