เขาไม่ได้สร้างเกมเพื่อความตื่นเต้น แต่เพื่อให้เงียบพูดแทนเสียงดัง—ด้วยศิลปะของโค้ดที่คล้ายบทกวี เกมของเขาคือสถาปัตยกรรมทางอารมณ์สำหรับผู้เล่นที่รู้สึกโดดเดี่ยว