যন্ত্র কি স্বপ্ন দেখে?

Nakita ko ang machine… hindi nag-iwan ng puso! Nasa ‘Starlight Showdown’ siya—nagpapadala ng mga tula sa bawat button press. Ang AI? Hindi naman naglalaro… nagsasabi lang: “Sige na, mamaya.” Eh kung ano man ang jackpot? Yung kaligayahan sa puso mo—nasa iyong mga pangarap na sumisigaw sa likod ng screen! Paano ka ba mag-isa sa gitna ng gabi? I-click mo na ‘yung kanta ni Nanay.’

Nakita ko ang machine na ‘winning’ pala ay pagpindot lang… hindi yung jackpot! Ang tanging pera ko’y ginagamit sa silence between spins — ‘light budget’ ko’y $500 yen bawat gabi! Si Nanay sa likod mo’y sumigaw ng salsa habang si Heidegger ay nag-quoted sa midnight… tapos may isang matanda na umiyak nang maliit lang sa third loss… pero ngumiti pa rin. Ano ba talaga ang game? Di yung pambili — kundi yung pagtandaan ng mga alaala na hindi naibababa sa server. Sino ba ang naglalaro? Ikaw — habang natutulog ka pa.