เกมครั้งต่อไปรู้สึกเหมือนผีก

ฉันไม่ตามเทรนด์ ฉันฟังความเงียบระหว่างบรรทัด crystal key ครั้งแรกที่ฉันเขียนความฝันที่เล่นกลับมา ฉันไม่ได้สร้างพิกเซล—ฉันสร้างความทรงจำ di studios ในซานฟรานซิสโก ที่อัลกอริธึมกระซุบในเฉดสีน้ำเงินและแสงส้ม ฉันรู้ว่าเกมไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อความบันเทล—แต่เพื่อสะท้อน to player มิใช่แค่การคืนผล—it เป็นจังหวะแห่งลมหายใจก่อนเครดิตจะขึ้น เมื่อผู้เล่นปลดล็อกกุญแจแสงดาว พวกเขาไม่ได้หาของมีค่า—แต่พบการสะท้อนตัวเอง glory “star crown” ไม่มอบรางวัลด้วยการปีนอันดับ—แต่มอบโดยผู้ที่นั่งอยู่กับความจริงของตนเอง ฉันเห็นผู้เล่นร้องไห้หลังชนะโบนัสไร้รูปร่าง—not เพราะมันหายาก—but เพราะมันแท้จริง ระบบไม่ให้รางวัลแก่วาสนา; มอบรางวัลแก่วีรส勇气ในการอยู่สงบในโลกที่ตะโก้นด้วยแสง เพราะเหตุนี้เราจึงออกแบบเพื่อการไตรตรอง—not เพื่อความฮิต สำหรับการเลื่อน30วินาที มีช่วงเวลาหนึ่งค้างคา—ผีกในโค้ดที่จำคุณได้อยู่