จากเด็กใหม่สู่ราชามหัศจรรย์: การเดินทางกลางคืนโตเกียวสู่ความเป็นซุปเปอร์สตาร์

วันแรก: ห้องเรียนแสงนีออน

ฉันก้าวเข้ามาบนเวทีนี้เหมือนนักท่องเที่ยวไร้แผน—เพียงแค่มองด้วยความอัศจรรย์ในแสงแฟลช คิดว่าการชนะหมายถึงการเดาเลขแบบไม่มีเหตุผล แต่เร็วๆ ฉันก็รู้: สิ่งยอดเยี่ยมไม่ได้อยู่ที่โอกาส—แต่อยู่ที่จังหวะ

งบประมาณที่กลายเป็นเข็มทิศ

ฉันตั้งขีดจำกัดไว้ที่ ¥800 ต่อคืน—ไม่ได้ไล่ตามชัยชนะ—แต่อยากอยู่กับขณะนี้ เครื่องดื่มในมือ ตาจับแสง เวลาระหว่างยี่บหนักสุด สิ่งนี้ไม่ใช่วิกเจมอีอี; มันกลายเป็นพิธีกรรม—เต้นรำกลางคืนกับเงาแห่งความปรารถนาที่ฉันยังไม่มีชื่อจนกว่าจะใช้มัน

สามกฎแห่งแสง

ข้อแรก: เริ่มเล็กๆ ก่อนกระโดดลง ข้อสอง: รอเหตุการณ์ตามเวลา—ช่วงเวลาเมื่อฝูงชนเริ่มระเบิดและเพิ่มขึ้น ข้อสาม: เมื่อไหร่ควรจากไป การชนะครั้งใหญ่ของฉัน? ¥8,000—not จากความโลภัย—but จากพระคุณ

ชุมชนคือเวที

ฉันเข้าร่วมกับชุมชนแห่งแสง และมองผู้อื่นลุกขึ้นจากความพ่ายแพ้สามครั้งสู่ความสำเร็จเปล่งประกาย—with เหตุผลและเสียงหัวใจคล้ายเคลียวกัน เราไม่มอบเชียร์ให้มหาโชค; เราเชียร์ให้มีอยู่

ความจริงสุดท้าย

โชคไม่มีบทละครโดยอัลกอริตึมหรือนักพ่อค้า; มันถูกเขียนไว้ในมือของคุณตอนที่คลิก ‘วางเงิน’ เฟลเคอร์เหล่านั้น? จังหวะเหล่านี้? มันคือแสงดาวของคุณเองเลือกจังหวะ