จากเด็กใหม่สู่กษัตริย์แสงระยับ

ผมเคยคิดว่าชัยชนะคือเรื่องดวงโชค จากนั้นจึงรู้ว่ามันคือเรื่องจังหวะ พื้นผิว และความกล้าหาญในการกด ‘เล่น’ เมื่อระบบตอบกลับ ในฐานะนักพัฒนาเกมมากกว่า 15 ปี—from Unreal เจนไป Unity shaders—ผมเห็นผู้เล่นไล่ตามรางวัลเสมือนเด็กๆที่ไล่ตามไฟไหม้ในตรอกโตเกียว แต่ที่ออสติน? เราไม่ต้องการแสงระยับ เราสร้างของตัวเอง ผมปฏิบัติต่อทุกเซสชันเกมเหมือนการแสดงละครสด: 20 นาทีของการไหลอย่างมุ่งมั่น โดยไม่มีหนี้หรือความตื่นเต้น ‘กษัตริย์แห่งแสงระยับ’ ไม่ได้ถูกสวมโดยอัลกอริธึม—แต่ถูกแกะสลักด้วยทางเลือกในขณะที่คุณคลิก ‘เดิมพัน’ ผมเคยใช้เงิน $800 overสามเซสชัน—not เพื่อชนะใหญ่—แต่เพื่อรู้สึกถึงจังหวะของโค้ดที่เต้นรำกับแสง เงินงบของฉัน? กาแฟหนึ่งถุงต่อวัน รางวัลของฉัน? ความเงียบหลังจากการหมุนครั้งสุดท้าย เราไม่ได้เล่นเกม—weกำลังทดลองในเวทีทรอนดิจอล every UI เป็นเวที every shader เป็นไฟส่องสว่าง เข้าร่วมกับชุมชนที่นักพัฒนาแบ่งปัน ‘ภาพหน้าจอชัยชนะ’—ไม่ใช่หลักฐาน—แต่มากลอนกว่าบทกวีเขียนด้วยพิกเซลและความเป็นไปได้