จากผู้เริ่มต้นสู่กษัตริย์การเรนเดอร์

ผมไม่ได้เกิดมาเป็นดารา ผมเริ่มจากคนที่เข้าใจผิดกฎ—คิดว่าเกมคือเรื่องดวงโชค แต่หลังจากสร้างระบบสามเครื่องจักร AAA โดยใช้สถาปัตยกรรมการเรนเดอร์เชิงประสาท ผมรู้แล้ว: ชัยชนะไม่ถูกกำหนดโดยอัลกอริธึม แต่ถูกปั้นด้วยทางเลือก ทุกเซสชันเริ่มด้วยเงิน $5 และเวลา 20 นาทีในการสังเกตอย่างตั้งใจ—ไม่มีการแสดงละคร เพียงข้อมูล: เวลาเฟรม การหน่วงเวลา และแบบจำลองการจ่ายผลที่พัฒนาไปตามเดือน คาซิโนไม่ใช่โตเกียว มันคือห้องแล็บของผม ผมแทนคำว่า ‘ดวงโชค’ ด้วย ‘ข้อจำกัด’ งบประมาณของผม? กาแฟวันละแก้ว จังหวะของผม? การวนรอบ 30 นาทีระหว่างการปรับปรุง—ไม่มุ่งหาโบนัส เสมารถสัญญาณ ความสำเร็จแท้จริงมาเมื่อผมมองปฏิสัมพันธ์ VR/AR เป็นฟิสิกส์—not สเปกเทเคิล แตละพิกเซลกลายเป็นจุดตัดสินใจ เมื่อคุณเล็งตามเส้นทางการเรนเดอร์—notฝูงชน—you จะเห็นรูปแบบที่คนอื่นมองข้าผ่าน กฎสุดท้ายของผม? เงียบไม่ใช่องค์ประกอบ—itคือพื้นที่ที่ปัญญาอาศัยอยู่ ใน GDC talks ผมเรียกมันว่า ‘จังหวะเงียบแห่งความเชียวชาญ’ คุณไม่ชนะด้วยการเดิมพันใหญ่—คุณชนะด้วยการรู้ว่าเมื่อใดควรหยุด เข้าร่วมชุมชน: เผ่านโลจของการเรนเดอร์ของคุณ gษัตริย์คนถัดไปไม่มีใครเกิดมา—พวกเขาถูกสร้างขึ้น